Tebük Seferinden Günümüze Yankılar

İçinde bulunduğumuz şu günleri inceden ince düşündükçe, aklıma Tebük Seferi ve Tarih’e Bukkain olarak geçen 7 sahabe geldi. Yazıların okunmadığının, uzun yazıların hiç okunmadığının farkındayım ama bu konu o kadar önemli ki, hadiseyi bir çok yönden aktarmak zaruri. Belki Tebük Seferi’ni konuşurken Nebevi Hayat’ın bugüne ışık tuttuğuna dair ortak noktaları görürüz.

Tebük Seferi, Roma’nın topladığı 40000 kişilik orduya karşı, havanın en sıcak olduğu dönemde, Medine’de ciddi bir kıtlık varken duyurulmuştu. Ayrıca düşmanın çok kuvvetli oluşu, gidilecek yolun çok uzun oluşu gibi etmenler Müslümanları zor durumda bırakıyordu.

Bu denli önemli ve zor bir seferin arefesinde ise Münafıklar kamuoyu oluşturmaya başlamıştı. Münafıkların önde gelen isimlerinden ‘’Abdullah b Übey: Muhammed, Roma Devleti’ni çocuk oyuncağı mı sanıyor? Ben O’nun, ashabıyla birlikte esir düştüğünü gözlerimle görür gibiyim’’ diyordu. Bazı münafıklarda ‘’Böyle bir sıcakta sefere mi çıkılır?’’ diyerek sahabe efendilerimizin motivasyonlarını kırmaya çalışıyordu.

Nitekim bunun üzerine inen Tevbe Suresi 81. ayette Allah’u Teala:

    Allah’ın Resul’üne muhalefet etmek için geri kalanlar (sefere çıkmayıp) oturmaları ile sevindiler; mallarıyla, canlarıyla Allah yolunda cihat etmeyi çirkin gördüler de; «Bu sıcakta sefere çıkmayın!» dediler. De ki: «Cehennem ateşi daha sıcaktır!» Keşke anlasalardı! diyerek münafıkların ipliklerini pazara çıkardı.

Yine bu zorlu şartlar içerisinde sefere katılmamak için peygamberimizden izin istemeye gelen bir çok kişi oldu ve bunlarla alakalı çok çarpıcı ayetler indirildi. Efendimiz münafıklardan gelen sefere katılmama taleplerini kabul ederek adeta temiz bir inanmışlar ordusu oluşturuyordu.

Münafıkların karşı propagandasından etkilenen Müslümanlara ise Yüce Allah bugünde bizim kendimizi muhatap kabul etmemiz gereken;

    “Ey iman edenler! Size ne oldu ki; «Allah yolunda savaşa çıkın!» denildiği zaman yere çakılıp kalıyorsunuz? (Yoksa) dünya hayatını ahirete tercih mi ediyorsunuz? Fakat (biliniz ve unutmayınız ki), dünya hayatının (geçici) faydası, ahiretin
(ebedi faydası) yanında pek azdır. Eğer (gerektiğinde harbe)çıkmazsanız, (Allah), sizi pek elem verici bir azap ile cezalandırır ve yerinize sizden başka bir kavim getirir. Siz (harbe çıkmamakla) O’na bir zarar veremezsiniz. Allah her şeye kadirdir.”(et-Tevbe,38-39) ayetlerini indirdi.

Bu ayetle birlikte genel hava değişti. Ve sahabeler imkanlarını fazlasıyla seferber ettiler. İslam tarihinde bekkain diye bilinen 7 sahabe hariç herkes binek hayvanlarını, azıklarını ve silahlarını hazırlamıştı. Yalnız bu yedi sahabe maddi imkanları sebebiyle hiçbir hazırlık yapamamış ve soluğu efendimizin yanında almıştı.

Efendimizde uğraşıp onlar için binek bulamayınca bu 7 sahabe hakkında Allah; “(Ey Rasulüm!) Kendilerine binek sağlaman için Sana geldiklerinde (Sen): «Sizi bindirecek bir binek bulamıyorum” deyince, harcayacak bir şey bulamadıklarından dolayı üzüntüden gözleri yaş döke döke dönen kimselere (herhangi bir mesuliyet yoktur)!” buyruldu. (et-Tevbe, 92)’’ ayetini bu sahabeler için gönderdi.

Gelelim günümüze… Bu kıssadan yola çıkarak şu anda Müslümanların umutlarını, azimlerini kırmak için ellerinden geleni yapan münafıkları görüyorsunuzdur umarım. O zamanın fitnecileri ‘’Bu sıcakta sefer mi olur?’’ diyorlardı. Şimdikiler ‘’sen kahve almadın diye koskoca firma mı batacak!’’ diyor.

    ‘’Sen boykot ediyorsun ama Filistin’de fabrikası varmış’’ diyor. ‘’Orada çalışanlara yazık değil mi?’’ diyerek şeytanın sağdan yaklaşmasını da es geçmiyorlar.

Yukarıda anlatılan 7 sahabe şu süreçte rehberimiz olmalı. Zulmü durdurmak için elimizden gelen her şeyi yapmalıyız. Şuan için bineğimiz, silahımız olmayabilir. Elimizde bu sefere çıkacak imkanlar bulunmayabilir. Fakat bu sahabelerin üzüldüğü gibi üzülebilir, ağladığı gibi ağlayabilirsek, bu zulmün karşısında durduğumuzu tüm satın alma davranışlarında gösterebilirsek umacağız ki; ‘’gözyaşı döke döke dönen kimselere mesuliyet yoktur.’’ ayeti kerimesinin altına sığınabileceğiz.